Pobierz - PDF

Wprowadzenie

Wirus Epsteina-Barr (EBV) został odkryty w 1964 roku za pomocą mikroskopii elektronowej zawiesiny komórek afrykańskiego chłoniaka Burkitta (51).

Cztery lata później EBV został ostatecznie powiązany z mononukleozą zakaźną, która jest jego najczęstszym objawem klinicznym (78). Jednoczącą i kłopotliwą cechą ludzkich herpeswirusów, w tym EBV, jest to, że nabycie skutkuje infekcją przez całe życie po powstrzymaniu początkowej replikacji wirusa (172). Niniejszy przegląd opisuje postępy w klinicznych, wirusologicznych i immunologicznych aspektach pierwotnego zakażenia EBV, które były przedmiotem naszych badań w ciągu ostatniej dekady. Omawiamy spektrum chorób klinicznych spowodowanych pierwotnym zakażeniem EBV, czynniki ryzyka nabycia i nasilenia mononukleozy zakaźnej, opcje leczenia zakażeń EBV oraz perspektywy szczepionki. Zrozumienie patogenezy zakażenia EBV i zastosowanie tej wiedzy w opiece nad pacjentem jest bardzo interesujące dla naukowców zajmujących się badaniami podstawowymi i translacyjnymi, a także dla klinicystów, zwłaszcza tych zajmujących się praktyką rodzinną, pediatrią i medycyną wewnętrzną.

Źródło: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3021204/