Pobierz - PDF

Streszczenie

Właściwości lecznicze kurkuminy uzyskanej z Curcuma longa L. nie mogą być wykorzystane z powodu słabą biodostępność ze względu na jej szybki metabolizm w wątrobie i ścianie jelita. W tym badaniu, efekt połączenia piperyny, znanego inhibitora glukuronidacji wątrobowej i jelitowej, oceniano na Biodostępność kurkuminy u szczurów i zdrowych ochotników. Kiedy kurkumina była podawana samodzielnie, w dawce 2 g/kg szczurom, osiągnięto umiarkowane stężenie w surowicy przez okres 4 godzin. Jednoczesne podawanie piperyny w dawce 20 mg/kg zwiększało stężenie kurkuminy w surowicy przez krótki okres 1-2 godzin po podaniu leku. Czas do osiągnięcia maksymalnego stężenia był znacząco wydłużony (P < 0,02), podczas gdy okres półtrwania w fazie eliminacji i klirens znacznie się zmniejszyły (P < 0,02), a biodostępność była Z drugiej strony u ludzi po dawce 2 g samej kurkuminy poziomy w surowicy były albo niewykrywalne, albo bardzo niskie. były niewykrywalne lub bardzo niskie. Jednoczesne podawanie piperyny w dawce 20 mg powodowało znacznie wyższe stężenia od 0,25 do 1 godziny po podaniu leku (P < 0,01 przy 0,25 i 0,5 h; P < 0,001 po 1 h), wzrost biodostępności Wzrost biodostępności wynosił 2000%. Badanie pokazuje, że w zastosowanych dawkach piperyna zwiększa stężenie w surowicy, stopień wchłaniania i biodostępność kurkuminy zarówno u szczurów, jak i u myszy. stężenie w surowicy, stopień wchłaniania i biodostępność kurkuminy zarówno u szczurów, jak i ludzi bez żadnych skutków ubocznych.

Źródło: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9619120/